மனிதர்கள் இரண்டு எதிரி களான பேச்சு, பாலுணர்வு இரண்டிலிருந்தும் காத்துக் கொள்ள வேண்டும்.கடும் வார்த்தைகளை உதிர்ப்பதன் மூலம் நாக்கு துன்பத்தை வரவழைக்கிறது. இது பற்றி நாயகம், “மனிதன் சில சமயங்களில் இறைவனுக்கு விருப்பமான ஒன்றைப் பேசுகிறான். அப்போது இறைவன் அவனது அந்தஸ்தை உயர்த்துகிறான். ஆனால் வெறுப்புடன் பேசும் போது படுகுழியில் விழுகிறான்” என்கிறார். பெண்களை தீய நோக்குடன் பார்க்கும் கண்கள் கெட்ட கண்களாகும். அது மட்டுமல்ல, அவர்களை வர்ணித்து பேசுவதும், கேட்பதும் பாவச் செயலே. இதுவே எல்லை மீறும் போது ஆபத்தாய் முடியும். இதனால் மனிதன் நற்பண்புகளை இழக்க நேரிடும். இதிலிருந்து தப்பிக்க இறைவனுக்கு அடிபணிந்து கட்டுப்பாட்டுடன் வாழ்வது ஒன்றே வழி.