வில்லாளன் என்னும் வேடன் காட்டிற்கு வேட்டையாடச் சென்றான். அப்போது புற்றுக்குள் இருந்த முனிவர் ஒருவர் ‘ஓம் நமோ நாராயணாய’ என்னும் மந்திரம் ஜபிப்பதைக் கேட்டான். அவரிடம் ‘நாராயணன்’ என்றால் யார் என்பதைக் கேட்டறிந்தான். அந்த மந்திரத்தைச் சொன்னால் மிருகங்களைக் கொன்று புசிக்கும் அவலநிலை உண்டாகாது என்பதையும் அறிந்தான். உடனே வேடன் தன் தாயிடம் சென்று வில்லியிடம் தவவாழ்க்கை மேற்கொள்ள இருப்பதாகத் தெரிவித்தான். “உயிர்களை கொன்று தின்னும் நமக்கு தவம் கைகூடாது” என அவள் தடுத்தாள். தன்னால் முடியும் என சவால் விட்டதோடு மன உறுதியால் வெற்றியும் பெற்றான். வேடனுக்கு காட்சியளித்த திருமால் மலையளவுக்கு தங்கம் அளித்தார். அதை தனக்காக பயன்படுத்தாமல் தன் தாய் வில்லியின் பெயரால் ‘வில்லிபுத்துார்’ என்னும் நகரத்தை உருவாக்கினான். ‘வடபத்ரசாயி’ என்னும் பெயரில் திருமால் கோயில் கொண்டார். மனதையே கடவுள் பார்க்கிறார் என்பதற்கு இந்த சம்பவம் உதாரணம்.