மங்களபுர நாட்டை பிம்பாஜி மன்னன் ஆட்சி செய்து வந்தான். தானதர்மம் செய்வதில் அவனுக்கு நிகர் அவனே. தர்ம குணத் தால், அவனது புகழ் நாடெங்கும் பரவியது. பக்கத்து நாட்டு மக்களும் அவனைத்தேடி வந்து பொருள் பெற்றுச்சென்றனர். தர்மம் செய்வதில் என்றுமே அவன் பாரபட்சம் பார்த்தது கிடையாது. காளி தேவியின் பக்தனான அவன், தினமும் அம்பிகையை வழிபட்டே தன் வேலைகளை துவக்குவான். அவனது பக்தியிலும், தர்ம குணத்திலும் மகிழ்ந்த அம்பிகை அவனுக்கு காட்சி தந்து ஆசீர்வதித்தாள். ஒருசமயம், சில திருமால் அடியார்கள் மன்னனை சந்திக்க வந்தனர். அவர்களை வரவேற்று உபசரித்த மன்னன், தனக்கும், மக்களுக்கும் உபதேசம் செய்யும்படி வேண்டினான். மன்னா! தர்மத்தினால் உயர்ந்து நிற்கும் உனக்கு உபதேசம் செய்யும் தகுதி எங்களுக் கில்லை. அத்தகுதியுடையவர் காசியில் வசிக்கும் ராமானந்தர் ஆவார். ஆகவே, அவரை சந் தித்து ஆசிபெற்று வா, என்றனர்.

மகான் ராமானந்தரை சந்திக்க புறப்பட்ட மன்னன், ஆட்சிப் பொறுப்பை அமைச்சர் களிடம் ஒப்படைத்துவிட்டு மனைவி, பிள்ளைகளுடன் காசிக்கு சென் றான். ராமானந்தரை சந்தித் தான். மன்னனை உபசரித்த மகான் அவனுக்கு ராமநாம உபதேசம் செய்தருளினார். மன்னன் கிளம்பும் நாளில் ராமானந்தர் அவனிடம்,  மன்னா! நீ இங்கு வந்தது மிக்க மகிழ்ச்சி. இங்கிருந்து நேரே நாட்டிற்கு செல்ல வேண்டாம். முதலில் துவாரகாபுரி செல். அங்கு கண்ணபிரானை தரிசித்து விட்டு பின்பு நாடு திரும்பினால் போதும், என்று சொல்லி சிரித்தார். அப்போது, மகான் சொல்லியதன் அர்த்தம் அவனுக்கு புரியவில்லை. ஆனாலும், அவரது அறிவுரையை ஏற்று, குடும்பத்தாருடன் துவாரகாபுரி சென்றான். அங்கு கண்ணனை தரிசித்த அவன், அவரது அழகில் மயங்கி நின்றான். கண்ணனை விட்டு பிரிய அவனுக்கு மனமே இல்லை. சன்னதி அடைத்தபின்பும் உள்ளேயே குடும்பத்தாருடன் அமர்ந்து கொண்டான். விடிய விடிய கிருஷ்ணரின் திருநாமங் களை சொல்லிக் கொண்டே இருந்தான். அவனது மனைவி, பிள்ளைகளும் கண்ணனின் அழகில் லயித்து அங்கேயே அமர்ந்திருந்தனர்.

சற்று நேரத்தில் சன்னதியில் ஒரு பேரொளி தோன்றியது. அதைக்கண்ட மன்னன் அதிசயித்து நின்றான். கருநிற மேனியனான கிருஷ்ணர், ஆபரணங்கள் அணிந்து, புல்லாங் குழலை இசைத்தபடி அவர்கள் முன்பு தோன்றினார். கண்ணனின் தரிசனம் கிடைக்க பெற்ற மன்னன் ஆனந்தக் கூத்தாடினான்.  கண்ணா, உன் தரிசனம் கிடைப்பதற்கு என்ன புண்ணியம் செய்தேன், என ஆனந்தக்கண்ணீர் வடித்தான். அப்போது கண்ணன் அவனி டம், பக்தனே! மனிதர்களுக்கு அவர்கள் செய்யும் தர்மமே என்றும் துணையிருக்கும். நீ செய்த தர்மத்தின் பலனால் உனக்கு நான் காட்சி தந்தேன். என்றும் நல்லாட்சி புரிந்து தர்மங்கள் செய்து நற்பேறு பெறுவாய், என்று சொல்லி ஆசீர்வதித்து மறைந்தார். அதன்பின் சிலநாட்கள் துவா ரகாவில் தங்கி சேவை செய்த மன்னன், நாடு திரும்பினான். பல்லாண்டுகள் சிறப்பாக ஆட்சி செய்து, தன் குடும்பத்தாருடன் பரமபதம் அடைந்தான்.