ஆன்மீகப் பெரியவர் ஒருவர் ஒரு கோயிலில் அன்பே கடவுள், கடவுளே அன்பு, அதுவே உண்மை என்று சொற்பொழிவாற்றிக் கொண்டிருந்தார். கூட்டத்தினர் அசிரத்தையாக தூங்கியபடி இருந்தனர். உடனே சொற்பொழிவாளர் ஐயோ ! தீ... தீ ! என்று கத்தினார். உடனே அனைவரும் பரபரப்பாக்கி விழித்தெழுந்தனர். சொற்பொழிவாளர் நிதானமாகச் சொன்னார். நான் அன்பே கடவுள் என்று உண்மையை உரைத்தபோது எல்லோரும் தூங்கி வழிந்தீர்கள். ஆனால், தீ... தீ.. என்று பொய் சொன்னபோது விழித்தெழுந்து பரபரப்பானீர்கள். உண்மைக்குத் தூங்குகிறீர்கள்... பொய்மைக்கு விழித்தெழுகிறீர்களே... ! என்றார். அனைவரும் மௌனமானார்கள்.