வாழ்க்கையில் ஒருமுறை தவறுசெய்தால் போதும்... அதன் விளைவுகாலம் காலமாக நம்மை விரட்டி வரும். கடைசி வரை நிம்மதி இருக்காது. தணிகாசலம் என்னும் நடுத்தர குடும்பத் தலைவரின் மகள் சங்கரி. எப்போதும் அலங்காரம் செய்தபடி இருப்பாள். ஒரு நாளைக்கு பத்துதடவை தலை வாருவாள். அப்படியும் திருப்தியில்லாமல், 11வது தடவையாக, அம்மாவிடம் சொல்லி கூந்தலை பின்னச் சொல்வாள். தனக்கு அழகான கணவன் வர வேண்டும் என்பதில் குறியாக இருந்தாள். தணிகாசலம், தன் தங்கை மகன் குணசேகரனை அவளுக்கு திருமணம் செய்து வைக்க எண்ணினார். பையன் அரசு உத்தியோகத்தில், குடும்பம் நடத்துமளவு சம்பளம் பெறுபவனாக இருந்தான். ஆள் கருப்பென்றாலும், மனம் வெள்ளை. இந்த தகவல் சங்கரியின் காதுக்கு வந்ததோ என்னவோ... குய்யோ முறையோ என அழ ஆரம்பித்து விட்டாள்.

போயும் போயும் என்னை ஒரு கருப்பனுக்கா கட்டி வைப்பீர்கள்! நான் சம்மதிக்கவே மாட்டேன். சிவப்பழகனைப் பிடித்து வாருங்கள், என்றாள். அப்பாவும் அம்மாவும் கலங்கி விட்டனர். மகளின் விருப்பத்திற்கு தலையாட்டினர். ஒருமுறை, அம்மன் கோயிலில் திருவிழா நடந்தது. விழாவுக்கு, பக்கத்து வீட்டுக்கு சுந்தரம் என்பவன் ஏதோ ஒரு கிராமத்திலிருந்து வந்திருந்தான். சுந்தரம் என்ற பெயருக்கேற்ப ஆள் கொள்ளை அழகு. அவனை சங்கரி பார்த்தாள். அவனைத் தனக்கு பேசி முடியுங்களேன் என்று அம்மாவிடம் கெஞ்சினாள். பெற்றவர்களும் ஏற்பாடு செய்ய, சுந்தரம் வீட்டார் சந்தோஷமாக திருமணத்தை முடித்தனர். அதன்பிறகு தான் விவகாரம் ஆரம்பித்தது. சுந்தரத்தின் பெற்றோர் இருந்த வரை அவர்கள் ஏதோ வேலை செய்து, நிம்மதியாக இருந்தனர். அவர்கள் சில ஆண்டுகளில் மறைந்துவிடவே, மனைவியின் நகைகளை விற்று சாப்பிட்டான். பின், வீடு, கடை, கொஞ்ச நஞ்சமிருந்த சொத்துக்கள் கரைய வயிற்றுப் பாட்டுக்கே சிக்கலானது.

ஏதாவது வேலைக்குப் போனால், கூலி சரி வர கிடைப்பதில்லை. ஒருவர் அவன் வீட்டுக்கு வந்து, கொத்தனார் வேலை செய், தினமும் நூறு ரூபாய் கிடைக்கும், என்றார். அந்த வேலை சுந்தரத்துக்கு தெரியும். அவன் கொளுத்தும் வெயிலில் வேலை செய்தான். பத்துநாள் செய்தால், இருபதுநாள் லீவுபோட்டு விடுவான். பிறகெப்படி... அவனை நம்பி வேலை கொடுப்பார்கள்! சென்ற இடமெல்லாம் அவனை விரட்டியடித்தனர். சுந்தரத்தின் முகமே மாறிப் போனது. சிவப்பாக இருந்தவன் கவலையிலேயே கருத்து விட்டான். தன் மணாளனின் நிலையை பார்த்து சங்கரி அழுதாள். அப்பாவிடம் உதவி கேட்டாள். நான் எவ்வளவோ சொன்னேனே! புற அழகைப் பார்த்ததால் வந்த வினையைப் பார்த்தாயா! உன் வாழ்க்கை பெண்களுக்கு ஒரு பாடம். கருப்போ, சிவப்போ யார் நல்லவனோ, உழைப்பாளியோ அவனுக்கு தான் ஒரு பெண் மாலையிட வேண்டும். அழகன், பணக்காரன் என்பது மட்டும் மாப்பிள்ளைக்குஉரிய தகுதியல்ல. எங்கள் புத்திமதியையும் மீறி நீ தவறு செய்தாய். அதற்குஉரிய தண்டனையை அனு பவித்தே ஆக வேண்டும். போ! போ! உன் புருஷன் சரியில்லை என்றால், நீ நாலு வீட்டுக்கு போய் வேலை செய்து பிழைத்துக் கொள், என்று விரட்டி விட்டார். ஒரு காலத்தில் அலங்காரவல்லியாக வலம் வந்த சங்கரி, இப்போது வீடுகளில் வேலைக்காரியாக இருக்கிறாள். இவளது உழைப்பில், அவளது கணவனும் சாப்பிடுகிறான்.