கிருஷ்ணருக்குரிய நாமங்களில் கோவிந்த நாமம் பவித்ரமானது. கோவிந்தா என்று அழைத்த திரவுபதியின் மானத்தைக் காக்க ஓடிவந்தார் கிருஷ்ணர்.
திருப்பதியில் எங்கும் கேட்பது கோவிந்த நாமம் தான். அங்கிருக்கும் சுவாமி புஷ்கரணி எனப்படும் குளத்தில் ஒரு பெரியவர் நீராடிக் கொண்டிருந்தார். அப்போது முடிகாணிக்கை செலுத்தி விட்டு அந்தக் குளத்தில் குளிப்பதற்காக பக்தர் ஒருவர் குடும்பத்துடன் அங்கு வந்தார். நீரில் மூழ்கி எழுந்த பக்தர், கோஹிந்தா! கோஹிந்தா! என்று சப்தமாகச் சொல்லி ஏழுமலையானை வணங்கினார். குளித்துக் கொண்டிருந்த பெரியவர் பக்தரின்
அருகில் சென்றுகோஹிந்தா என்பதை கோவிந்தா என சொல்ல வேண்டும் என்று சொல்ல வாயெடுத்தார். அதற்குள் முடிகாணிக்கை கொடுத்த பக்தர் உரத்த குரலில், அப்பனே! கோஹிந்தா! ஒவ்வொரு வருஷமும் உனக்கு முடிக் காணிக்கை செலுத்தறதா வேண்டிக்கிட்டேன்.

இந்த வருஷமும் என் வேண்டுதலை செய்துட்டேன். போனவருஷம் போலவே, இந்த வருஷமும் சந்தோஷமா இருக்க நீ தான் அருள் செய்யணும் என்றார். உடனே பெரியவரின் மனதிற்குள் சிந்தனை எழுந்தது. போனவருஷமும் ஏழுமலையானை இந்த பக்தர் கோஹிந்தா! கோஹிந்தா! என்று சொல்லித் தானே அழைத்திருப்பார். அதற்காக ஏழுமலையான் ஒன்றும் அவரிடம் கோபம் கொள்ளவில்லையே! போனவருஷம் போலவே, இந்த வருஷமும் அருள்செய்யணும் என்று தானே அந்த பக்தர் வேண்டிக் கொண்டார்! குழந்தையின் மழலை மொழி கேட்டு மகிழும் தாய் போல, தவறான
உச்சரிப்பைக் கூட கடவுள் ஏற்று மகிழ்கிறார் போலும் என்று எண்ணியவர் கோவிந்தா என முழங்கியபடியே சென்றார்.