|
திருடன் ஒருவன் அன்றைய பணியை முடித்துக் கொண்டு, காட்டுப்பாதையில் வந்து கொண்டிருந்தான். களைப்பாக இருந்ததால் வழியிலிருந்த மண்டபத்தில் ஓய்வெடுத்தான். அங்கு துறவி ஒருவர் கண் மூடி தியானத்தில் ஆழ்ந்திருந்தார். அவரிடம் சலனம் சிறிதளவும் இல்லை. நம்மைப் போல இவனும் ஒரு திருடன் போல, அதனால் தான் யாருக்கும் தெரியாமல் இக்காட்டில் ஒளிந்திருக்கிறான் என்று திருடன் நினைத்தான். இவன் இருக்கும் இடத்தில் தங்கினால் தான் திருடிய பொருளுக்கு ஆபத்து வந்துவிடும் என்று எண்ணி, உடனே மண்டபத்தை விட்டு வெளியேறினான். சிறிது நேரம் கழித்து அவ்வழியே ஒரு குடிகாரன் வந்தான். தான் எவ்வளவு குடித்தாலும் சுய நினைவை இழப்பதில்லை என்பதில் அவனுக்கு அலாதியான நம்பிக்கை. அந்த மண்டபத்தைக் கடந்தான் குடிகாரன். சமாதி நிலையில் இருந்த துறவியைக் கண்டதும், இவன் மொடாக்குடியன் போல. அசையாமல் தூங்குகிறான். என்னைப் போல எல்லோராலும் தெளிவாக இருக்க முடியுமா என்ன? என்று பிதற்றியபடியே அவ்விடத்தைக் கடந்தான். இருவர் வந்து சென்றதையும் அறியாத துறவியோ சிவனே என கண்மூடி இருந்தார்.திருடன், உலகத்தில் தான் பார்ப்பதை எல்லாம் திருட்டு எண்ணத்துடனே பார்க்கிறான். குடிகாரனின் எண்ணங்கள் குடிப்பழக்கத்தைச் சுற்றியே அமைகின்றன. நாம் எதை மனதில் எண்ணுகிறோமோ அதைக் கொண்டே உலகத்தை அளக்கிறோம். சில சமயங்களில் தியானத்திலிருந்த துறவியைப் போல, உண்மை தன் நிலையை வெளிக் காட்டிக் கொள்ளாமல், மவுனமாகவே இருந்து விடுகிறது என்பது கசப்பான உண்மை. இதற்காக நாம் கவலைப்பட வேண்டியதில்லை. உண்மையை கடைபிடிப்பதிலுள்ள ஆத்மநிம்மதி வேறு எதிலும் கிடைப்பதில்லை.
|
|
|
|