|
நாம் இப்படிஇருக்கிறோமோ! பாவியாகி விட்டோமே! கடவுள் என்ன செய்வாரோ என்று கவலைப்படாதீர்கள் என்கிறார் சுவாமிதயானந்தர்.தயானந்தர் துறவிஆவதற்கு முன் மூல்சங்கர் என்று பெயர் பெற்றிருந்தார். ஒரு சிவராத்திரியன்று மூல்சங்கர் இரவில் கோயிலுக்குச் சென்றார். அப்போது, ஒரு எலிசிவனின் சிலை மீது அமர்ந்து எதையோ கொறித்துக் கொண்டிருந்தது. கடவுள் அதை ஏன் மிரட்டி விரட்டவில்லை என்று அவர் ஆச்சரியப்பட்டார்.அப்போது அவர் மனதில் பட்டது இதுதான்.அது கடவுளின்வேலையல்ல. கடவுள் மீது யாராவது மலம் கழித்தாலும் கூட அவர் அதற்காக கோபமாக அவனிடம் நடக்கப்போவதில்லை. காரணம், அந்த நபர் கடவுளுக்கு குழந்தைபோல.பெற்றவர்களின் முகத்தில் ஒரு குழந்தை எச்சில்செய்தாலும் கூட, அதை அவர்கள் வழக்கம் போல் நேசிக்கிறார்கள். வீட்டிற்கு துõசி படிந்த உடம்போடு வரம் குழந்தை, தன் தாய் பனாரஸ் பட்டு உடுத்தியிருந்தாலும், அன்போடு அவள் மேல் சாய்ந்து உட்காரும். அப்போது அவள் என்ன செய்வாள்? பாசத்தோடு தான் கொஞ்சுவாள்.குழந்தை ராமன், வெளியே விளையாடி விட்டு, துõசியுடனும், அழுக்காகவும் தசதரரிடம் வந்த போது, அந்த சக்கரவர்த்தி புன்னகையுடன் அவனைத் துõக்கி மடிமீது கிடத்திக் கொண்டார் என்று ராமசரித மானஸில் (இந்தி ராமாயணம்) துளசிதாசரால் கூறப்பட்டிருக்கிறது.கடவுளுடன் நமக்கு வித்தியாசமான உறவு இருக்கிறது. அது காவல்துறைக்கும் குற்றவாளிக்கும் உள்ள உறவு போல் அல்ல! பெற்றோருக்கும் பிள்ளைகளுக்கும் உள்ள உறவு. எனவே, கடவுளைக் கண்டு பயப்படாதீர்கள். உங்கள் செயல்களைக் கண்டுபயப்படுங்கள். அவற்றை நல்லதாக மாற்றிக் கொள்ளுங்கள். கடவுள் உங்கள் தேவைகளை நீங்கள் கேட்கமாலேயே நிறைவேற்றி விடுவார். |
|
|
|