தாயாரை மடியில் இருத்திய நிலையில் சேவை சாதிக்கும் மூலவரை வழிபடுவதால் கணவன் மனைவி ஒற்றுமை ஓங்கும் எனவும்; மனவேறுபாடு காரணமாக பிரிந்த தம்பதியர் ஒன்று சேருவர் எனவும் பக்தர்கள் நம்புகின்றனர். குறிப்பாக திருவோண நட்சத்திரத்தில் பெருமாளையும் தாயாரையும் ஆராதனை அபிஷேகம் செய்து வணங்குவது கூடுதல் சிறப்பு தரும் செயலாகும். உற்சவர் வரதராஜ பெருமாள் அனைத்து வரங்களையும் தரக்கூடியவர். வைகுண்ட ஏகாதசி, கோகுலாஷ்டமி, புரட்டாசி சனிக்கிழமை ஆகிய நாட்களில் பெருமாளுக்கும் தாயாருக்கும் சிறப்பு அபிஷேக ஆராதனைகள் நடைபெறுகின்றன. வைகுண்ட ஏகாதசி அன்று பெருமாளும் தாயாரும் வீதியுலா வருவதுண்டு. இங்கு அருள்பாலிக்கும் ஆஞ்சநேயர் கன்னிப் பெண்களின் கண்கண்ட தெய்வமாக விளங்குகிறார். தங்களுக்கு நல்ல கணவர் அமைய வேண்டும் என்று இவரிடம் வேண்டிக் கொள்ளும் கன்னியரின் கவலையை நீக்கி அவர்களுக்கு நல்ல வரன் அமைந்திட வரம் தருவதாக கன்னிப்பெண்கள் நம்புகின்றனர். குழந்தைச் செல்வம் இல்லையே என ஏக்கத்துடன் இந்த ஆலயம் வரும் தம்பதியர் தங்களுடன் ஒரு சிறிய மரத் தொட்டிலை கொண்டு வருகின்றனர். அந்தத் தொட்டிலை இந்த ஆலயத்தில் கயிற்றிலோ அல்லது சேலையிலோ கட்டுகின்றனர். பின்னர் இந்த சந்தானகோபால கிருஷ்ணனை அந்தத் தொட்டியில் இட்டு தொட்டிலை மெல்ல ஆட்டுகின்றனர். அச்சமயத்தில் சிலர் ரம்மியமாய் பாடுவதும் உண்டு. பின்னர் மூலவருக்கு அர்ச்சனையோ அபிஷேக ஆராதனையோ செய்துவிட்டு நிறைந்த மனதோடு இல்லம் திரும்புகின்றனர். இந்தத் தம்பதியர் மறு ஆண்டு தங்கள் வீட்டில் தொட்டி கட்டி அதில் தங்கள் குழந்தையைக் கிடத்தி தாலாட்டுப் பாடுவது நிச்சயம் என்கின்றனர், பலனடைந்த பக்தர்கள். தங்களது பிரார்த்தனை பலித்ததும் மீண்டும் இந்த ஆலயம் வரும் தம்பதியர், பெருமாளுக்கும் தாயாருக்கும் அபிஷேக ஆராதனைகள் செய்து தங்களது நன்றிக் கடனை கண்ணீர் மல்க செலுத்தும் காட்சி இங்கு அடிக்கடி காணக்கூடியது. இங்கு உற்சவர் வரதராஜப் பெருமாளின் அருகே சுமார் 20 செ.மீ. உயரத்தில் சந்தான கோபால கிருஷ்ணனின் விக்ரகம் ஒன்றுள்ளது.