சிவபெருமானின் நெற்றிக்கண்ணில் இருந்து புறப்பட்ட ஆறு தீப்பொறிகள் கங்கையில் மிதந்தன. அத்தீப்பொறிகளே  ஆறு குழந்தைகளாக (முருகனாக) அவதரித்தன. இதனால் கங்கையின் புதல்வன் என்னும் பொருளில் ‘காங்கேயன்’ என அவருக்கு பெயர் வந்தது. விநாயகருக்கு தம்பியான முருகனைப் போல கங்கையுடன் நேரடி தொடர்பு இல்லாவிட்டாலும், அவரும் கங்கையை தாயாக ஏற்றுக் கொண்டார்.  
கங்கையை (தண்ணீரை) கண்டதும் தாயைக் கண்ட குழந்தை போல யானை மகிழ்வது இயல்பு. துதிக்கையால் நீரை உறிஞ்சி பீய்ச்சாங்குழல் போல தன் உடல் முழுவதும் வாரி இறைக்கும். ஆனைமுகம் கொண்ட விநாயகர் கங்கையையும் தாயாக ஏற்றதால் ‘த்வை மாதுரர்’ என பெயர் பெற்றார்.  ‘இரண்டு தாயார் கொண்டவர்’ என்பது இதன் பொருள். பார்வதி, கங்கையே அந்த இருவர்.