பிள்ளைப்பெருமாள் ஐயங்கார் ரங்கநாதனைப் பாடி வந்தார். ஒருநாள் திருவேங்கடமலையில் எழுந்தருளியுள்ள வெங்கடாஜலபதி, என்னையும் பாடக்கூடாதா? என்று கேட்டார். அரங்கனைப் பாடிய வாயால் குரங்கனைப் பாடமாட்டேன் என்று மறுத்து விட்டார். அவர் ஏழுமலையானை குரங்கன் என்று சொன்னதற்கு காரணம் உண்டு. நாலாயிர திவ்ய பிரபந்த பாடல் ஒன்றில், மந்திபாய் வட வேங்கட மாமலை என திருமலையைப் பற்றிக் குறிப்பிட்டுள்ளனர். அங்கே மந்திகள் அதிகம். மந்திக்குரங்குகள் வசிக்கும் மலையில் இருப்பதால் அவரைக் குரங்கன் என்றார். மறுநாள் ஸ்ரீரங்கத்தில் சுப்ரபாதம் முடிந்து திரையை விலக்கினர். படுத்திருந்த ரங்கநாதனுக்கு பதிலாக ஏழுமலையான் நின்றார். ஐயங்கார் அதிர்ந்து விட்டார். அன்றுமுதல் ஏழுமலையானையும் பாட ஆரம்பித்தார். திருமலை தெய்வமும் ஸ்ரீரங்கநாதரும் ஒன்றே என்பதை நிரூபிக்கவே இந்த நாடகத்தை நிகழ்த்தினார் பெருமாள்.