பிரேமையின் (அன்பின்) வெளிப்பாடே தர்மம் (நீதி). தர்மத்தைப் புரிந்துகொள்பவர் பிரேமை வளர்ப்பார். கடவுள் மீது அன்பை வளர்த்துக் கொள்ளும் ஒருவர் தர்மத்தை எளிதில் பின்பற்ற முடியும். தர்மமும் பிரேமையும் இரட்டையர்கள். ஆனால் இன்று மனிதன் இந்த இரண்டு குணங்களையும் இழந்துவிட்டான்.

தர்மமும் பிரேமையும் இல்லாத வாழ்க்கை ஒரு பாலைவனம் போல தரிசாக உள்ளது. மகாபாரதப் போரின் போது, ​​துரியோதனன் தனது தாயார் காந்தாரியிடம் சென்று, அவரது காலடியில் விழுந்து, போரில் வெற்றி பெற ஆசிர்வதிக்க வேண்டினான். ஆனால் துரியோதனன் தனது வாழ்க்கையில் தர்மத்தின் பாதையைப் பின்பற்றவில்லை என்பதை காந்தாரி அறிந்திருந்தார். எனவே, துரியோதனன் அதற்காக மன்றாடினாலும், போரில் வெற்றி பெறுவதற்காக அவள் அவனுக்கு ஆசிர்வாதங்களை வழங்கவில்லை. அவளுடைய ஒரே ஆசீர்வாதம்: "தர்மம் இருக்கும் இடத்தில் வெற்றி இருக்கும்." அவர் வெற்றி பெறுவார் என்று அவள் சொல்லவில்லை. பின்னர், துரியோதனன் தனது ஆசான் துரோணாச்சாரியாரிடம் ஆசி பெறச் சென்றான். துரோணாச்சாரியார் "தர்மம் இருக்கும் இடத்தில் கடவுள் இருக்கிறார்; கடவுள் இருக்கும் இடத்தில் வெற்றி இருக்கிறது. தர்மத்தின் கட்டளைகளைப் பின்பற்றும் பக்தனை கடவுள் நேசிக்கிறார் என்றார். இவ்வாறு அன்பின் வெளிப்பாடே தர்மம் என்று பகவான் நமக்கு தெளிவாக விளக்குகிறார்.