ஆனந்தக் களிப்பு

பல்லவி

பாபஞ்செய் யாதிரு மனமே நாளைக்
கேபாஞ்செய் தே யமன் கொண்டோடிப் போவான்

சரணங்கள்

1. சாபங் கொடுத்திட லாமோ? விதி
தன்னைநம் மாலே தடுத்திட லாமோ?
கோபந் தொடுத்திட லாமோ?-இச்சை
கொள்ளக் கருத்தைக் கொடுத்திடலாமோ?    பாபஞ்

2. சொல்லருஞ் சூதுபொய் மோசம்-செய்தாற்
சுற்றத்தை முற்றாய்த் துடைத்திடும் நாசம்
நல்லபத் திவிசு வாசம்-எந்த
நாளும் மனிதர்க்கு நன்மையாய்-நேசம்    பாபஞ்

3. நீர்மேற் குமிழியிக் காயம் இது
நில்லாது போய்விடும் நீயறி மாயம்
பார்மீதில் மெத்தவும் நேயம் -சற்றும்
பற்றா திருந்திடப்பண்ணு முபாயம்    பாபஞ்

4. நந்த வனத்திலோ ராண்டி- அவன்
நாலாறு மாதமாய்க் குயவனை வேண்டிக்
கொண்டு வந் தானொரு தோண்டி; மெத்தக்
கூத்தாடிக் கூத்தாடிப் போட்டுடைத்தாண்டி    பாபஞ்

5. தூடண மாகச்சொல் லாதே: தேடுஞ்
சொத்துக்களிலொரு தூசும்மில்லாதே;
ஏடணை மூன்றும் பொல்லாதே; சிவத்
திச்சைவைத் தாலெம லோகம் பொல்லாதே     பாபஞ்

6. நல்ல வழிதனை நாடு; எந்த
நாளும் பரமனை நத்தியே தேடு;
வல்லவர் கூட்டத்திற் கூடு; அந்த
வள்ளலை நெஞ்சினில் வாழ்த்திக் கொண்டாடு     பாபஞ்

7. நல்லவர் தம்மைத்தள்ளாதே:- அறம்
நாலெட்டில் ஒன்றேனும் நாடித்தள் ளாதே;
பொல்லாங்கில் ஒன்றுங்கொள் ளாதே: கெட்ட
பொய்ம் மொழிக்கோள்கள் பொருந்தவிள் ளாதே;     பாபஞ்

8. வேத விதிப்படி நில்லு: நல்லோர்
மேவும் வழியினை வேண்டியே செல்லு:
சாத நிலைமையே சொல்லு; பொல்லாச்
சண்டாளக் கோபத்தைச் சாதித்துக் கொல்லு     பாபஞ்

9. பிச்சையென் றொன்றுங்கே ளாதே: எழில்
பெண்ணாசை கொண்டு பெருக்கமா ளாதே:
இச்சைய துன்னையாளாதே-சிவன்
இச்சைகொண் டல்வழி யேறிமீ ளாதே    பாபஞ்

10. மெய்ஞ்ஞானப் பாதையிலேறு;- சுத்த
வேதாந்த வெட்ட வெளியினைத் தேறு:
அஞ்ஞான மார்க்கத்தைத் தூறு:- உன்னை
அண்டினோர்க் கானந்த மாம்வழி கூறு    பாபஞ்

11. மெய்க்குரு சொற்கடவாதே; நன்மை
மென்மேலுஞ் செய்கை மிகவடக் காதே:
பொய்க்கலை யால்நட வாதே: நல்ல
புத்தியைப் பொய்வழி தனில் நடத்தாதே     பாபஞ்

12. கூடவருவ தொன்றில்லை:-புழுக்
கூடெடுத் திங்ஙன் உலைவதே தொல்லை;
தேடரு மோட்சம தெல்லை; அதைத்
தேடும் வழியைத் தெளிவோரு மில்லை    பாபஞ்

13. ஐந்துபேர் சூழந்திடுங் காடு-இந்த
ஐவர்க்கும் ஐவர் அடைந்திடும் நாடு
முந்தி வருந்திநீ தேடு: அந்த
மூலம் அறிந்திட வாமுத்தி வீடு        பாபஞ்

14. உள்ளாக நால்வகைக் கோட்டை-பகை
ஓடப் பிடித்திட்டால் ஆளலாம் நாட்டை:
கள்ளப் புல்லெனன்னுங் காட்டை வெட்டிக்
கனலிட் டெரித்திட்டாற் காணலாம் வீட்டை    பாபஞ்

15. காசிக்கோ டில்வினை போமோ?-அந்தக்
கங்கையா டில்கதி தானுமுண்டாமோ?
பேசுமுன் கன்மங்கள் சாமோ? பல
மேவப் புரிந்திடில் என்னனு கூலம்?    பாபஞ்

16. பொய்யாகப் பாராட்டுங் கோலம் எல்லாம்
போகவே வாய்த்திடும் யார்க்கும் போங்காலம்:
மெய்யாக வேசுத்த சாலம்-பாரில்
பேதம்பிறப்பது போற்றினும் போலாமோ?     பாபஞ்

17. சந்தேகமில்லாத தங்கம்-அதைச்
சார்ந்து கொண்டாலுமே தாழ்விலாப் பொங்கம்:
அந்த மில்லாதவோர் துங்கம்-எங்கும்
ஆனந்தமாக நிரம்பிய புங்கம்        பாபஞ்

18. பாரிலுயர்ந்தது பத்தி:- அதைப்
பற்றின பேர்க்குண்டு மேவரு முத்தி:
சீரி லுயரட்ட சித்தியார்க்குஞ்
சித்திக்கு மேசிவன் செயலினால் பத்தி    பாபஞ்

19. அன்பெனும் நன்மலர் தூவிப்-பர
மானந்தத் தேவின் அடியிணை மேவி
இன்பொடும் உன்னுடலாவி -நாளும்
ஈடேற்றத் தேடாய் நீ இங்கே குலாவி    பாபஞ்

20. ஆற்றறும் வீடேற்றங் கண்டு-அதற்
கான வழியை யறிந்து நீ கொண்டு
சீற்றமில்லாமலே தொண்டு -ஆதி
சிவனுக்குச் செய்திடிற் சேர்ந்திடுங் கெண்டு     பாபஞ்

21. ஆன்மாவாலாடிடு மாட்டந்-தேகத்
தான்மா அற்றபோதே யாமுடல் வாட்டம்
வான்கதி மீதிலே நாட்டம்-நாளும்
வையிலுனக்கு வருமே கொண்டாட்டம்    பாபஞ்

22. எட்டு மிரண்டையும் ஓர்ந்து -மறை
எல்லா முனக்குள்ளே ஏகமாய்த் தேர்ந்து
வெட்ட வெளியினைச் சார்ந்து -ஆனந்த
வெள்ளத்தின் மூழ்கி மிகுகளி கூர்ந்து    பாபஞ்

23. இந்த வுலகமு முள்ளு சற்றும்
இச்சைவையாமலே யென் நாளுந் தள்ளு;
செந்தேன் வெள்ளம் மதை மொள்ளு; உன்றன்
சிந்தைதித் திக்கத் தெவிட்டவுட் கொள்ளு    பாபஞ்

24. போய்வேதந் தன்னைப் பாராதே:-அந்தப்
போதகர் சொற்புத்தி போதவாராதே:
மைவிழியாரைச் சாராதே:- துன்
மார்க்கர்கள் கூட்டத்தில் மகிழ்ந்து சேராதே    பாபஞ்

25. வைதோரைக் கூடவையாதே: இந்த
வையம் முழுதும் பொய்த்தாலும் பொய்யாதே:
வெய்ய வினைகள் செய்யாதே; கல்லை
வீணிற் பறவைகள் மீதி லெய்யாதே     பாபஞ்

26. சிவமன்றி வேறே வேண்டாதே:- யார்க்குந்
தீங்கான சண்டையைச் சிறக்கத் தூண்டாதே!
தவநிலை விட்டுத் தாண்டாதே: நல்ல
சன்மார்க்க மில்லாத நூலை வேண்டாதே     பாபஞ்

27. பாம்பினைப் பற்றியாட்டாதே:- உன்றன்
பத்தினி மார்களைப் பழித்துக் காட்டாதே
வேம்பினை யுலகிலூட்டாதே: உன்றன்
வீறாப்புத் தன்னை விளங்க நாட்டாதே    பாபஞ்

28. போற்றுஞ் சடங்கை நண்ணாதே:- உன்னைப்
புகழ்ந்து பலரிற் புகலவொண்ணாதே:
சாற்றுமுன் வாழ்வையெண்ணாதே பிறர்
தாழும் படிக்கு நீ தாழ்வைப் பண்ணாதே    பாபஞ்

29. கஞ்சாப் புகைபிடி யாதே-வெறி
காட்டி மயங்கியே கட்குடியாதே;
அஞ்ச வுயிர் மடியாதே: பத்தி
அற்றவஞ் ஞானத்தின் நூல்படியாதே    பாபஞ்

30. பத்தி யெனுமேனி நாட்டித்-தொந்த
பந்தமற்றவிடம் பார்த்ததை நீட்டிச்
சத்தியமென்றதை யீட்டி-நாளுந்
தன்வச மாக்கிக் கொள் சமயங்களோட்டி    பாபஞ்

31. செப்பரும் பலவித மோகம்-எல்லாஞ்
சீயென்றொறுத்துத் திடங்கொள் விவேகம்
ஓப்பரும் அட்டாங்க யோகம் நன்றாய்
ஓர்ந்தறி வாயவற்றுண்மைசம் போகம்    பாபஞ்

32. எவ்வகையாக நன்னீதி அவை
எல்லா மறிந்தே யெடுத்து நீ போதி:
ஒவ்வாவென்ற பல சாதியாவும்
ஒன்றென் றறிந்தே யுணர்ந்துற் வோதி    பாபஞ்

33. கள்ள வேடம் புனையாதே: பல
கங்கையிலேயுன் கடம் நனையாதே;
கொள்ளை கொள்ள நினையாதே; நட்புக்
கொண்டு புரிந்து நீ கோள் முனையாதே:    பாபஞ்

34. எங்குஞ் சயபிர காசன்-அன்பர்
இன்ப இருதயத் திருந்திடும் வாசன்
துங்க அடியவர் தாசன் தன்னைத்
துதிக்கிற் பதவி அருளுவான் ஈசன்        பாபஞ்