வாலைக்கும்மி

காப்பு

1. கல்விநிறை வாலைப்பெண் காதலியென் றோதுகின்ற
செல்வியின் மேற் கும்மிதனைச் செப்புதற்கே நல்விசய
நாதனின் சொல்வேதனஞ்சு போதன்மிஞ்சி மானகஞ்ச
பாதம் வஞ்ச நெஞ்சினில்வைப் போம்.

கும்மி

2. சத்தி சடாதரி வாலைப்பெண் ணாமந்த
உத்தமி மேற் கும்மிப் பாட்டுரைக்க
வித்தைக் குதவிய வொற்றைக்கொம் பாம்வாலை
சித்தி விநாயகன் காப்பாமே.

சரஸ்வதி துதி

3. சித்தர்கள் போற்றிய வாலைப் பெண் ணாமந்த
சத்தியிண் மேற்கும்மிப் பாட்டுரைக்கத்
தத்தமி தோமென ஆடுஞ் சரஸ்வதி
பத்தினி பொற்பதங் காப்பாமே.

சிவபெருமான் துதி

4. எங்கும் நிறைந்தவள் வாலைப்பெண் ணாம்மாலின்
தங்கையின் மேற்கும்மி பாடுதற்குக்
கங்கை யணிசிவ சம்புவாஞ் சற்குரு
பங்கயப் பொற்பதங் காப்பாமே.

சுப்பிரமணியர் துதி

5. ஞானப்பெண் ணாமருள் சோதிப்பெண் ணாமாதி
வாலைப்பெண் மேற்கும்மி பாடுதற்கு
மானை பெண்ணாக்கிய வள்ளிக் கிசைந்திடும்
மால்முரு கேசனுங் காப்பாமே.

விஷ்ணு துதி

6. ஆண்டிப் பெண் ணாம்ராச பாண்டிப்பெண் ணாம் வாலை
அம்பிகை மேற்கும்மி பாடுதற்குக்
காண்டீப னால்பணி பூண்டவன் வைகுந்தம்
ஆண்டவன் பொற்பதங் காப்பாமே.

நந்தீசர் துதி

7. அந்தரி சுந்தரி வாலைப்பெண் ணாமந்த
அம்பிகை மேற்கும்மி பாடுதற்குச்
சிந்தையில் முந்திநல் விந்தையாய் வந்திடும்
நந்தீசர் பொற்பதங் காப்பாமே.

நூல்

8. தில்லையில் முல்லையி லெல்லையு ளாடிய
வல்லவள் வாலைப் பெண் மீதினிலே
சல்லாபக் கும்மித் தமிழ்பா டவரும்
தொல்லை வினை போக்கும் வாலைப் பெண்ணே!

9. மாதா பிதாகூட இல்லாம லே வெளி
மண்ணும் விண்ணுமுண்டு பண்ணவென்று
பேதைப்பெண் ணாமுதல் வாலைப்பெண் ணாளென்று
புகுந்தா ளிந்தப் புவியடக்கம்.

10. வேதமும் பூதமுண் டானது வும்வெளி
விஞ்ஞான சாத்திர மானதுவும்
நாதமுங் கீதமுண் டானது வும்வழி
நான் சொல்லக் கேளடி வாலைப்பெண்ணே!

11. முந்தச் செகங்களுண்டானது வும்முதல்
தெய்வமுந் தேவருண் டானதுவும்
விந்தையாய் வாலையுண் டானது வும்ஞான
விளக்கம் பாரடி வாலைப்பெண்ணே!

12. அரிக்கு முந்தின தவ்வெழுத்தாம்; பின்னும்
அரிக்குள் நின்றதும் அஞ்செழுத்தாம்;
தரிக்கும் முந்தின தஞ்செழுத்தாம் வாசி
பரிக்குள் நின்றது மஞ்செழுத்தாம்.

13. ஆதியிலைந்தெழுத் தாயினாள் வாலைப்பெண்
ஐந்தெழுத் துமென்று பேரானாள்.
நாதியி னூமை யெழுத்திவள் தானல்ல
ஞான வகையிவள் தானானாள்.

14. ஊமை யெழுத்தே யுடலாச்சு மற்றும்
ஓமென் றெழுத்தே யுயிராச்சு;
ஆமிந் தெழுத்தை யறிந்து கொண்டு விளை
யாடிக் கும்மி யடியுங்கடி.

15. செகம் படைத்ததும் அஞ்செழுத்தாம் பின்னும்
சீவன் படைத்ததும் அஞ்செழுத்தாம்
உக முடிந்தது மஞ்செழுத் தாம் பின்னும்
உற்பன மானது மஞ்செழுத்தாம்.

16. சாத்திரம் பார்த்தாலுந் தானுமென்ன வேதந்
தானுமே பார்த்திருந் தாலு மென்ன?
சூத்திரம் பார்த்தல்லோ ஆளவேணு மஞ்சு
சொல்லை யறிந்தல்லோ காண வேணும்?

17. காணாது கிட்டாதே எட்டாதே அஞ்சில்
காரிய மில்லையென் றேநினைத்தால்
காணாதுங் காணலா மஞ்செழுத் தாலதில்
காரிய முண்டு தியானஞ் செய்தால்.

18. ஆயனு மைந்தா மெழுத்துக்குள் ளேயறி
வாயனு மைந்தா மெழுத்துக்குள்ளே;
வாயனு மைந்தா மெழுத்துக்குள் ளேயிந்த
வாலையு மைந்தா மெழுத்துக்குள்ளே.

19. அஞ்செழுத் தானதும் எட்டெழுத் தாம்பின்னும்
ஐம்பத்தோர் அட்சரந் தானாச்சு;
நெஞ்செழுத் தாலே நினையா மலந்த
நிசந்தெ ரியுமோ வாலைப்பெண்ணே!

20. ஏய்க்கு தேய்க்கு தஞ்செழுத் துவதை
எட்டிப் பிடித்துக் கொளிரண்டெழுத்தை
நோக்கிக்கொள் வாசியை மேலாக வாசி
நிலையைப் பாரடி வாலைப்பெண்ணே!

21. சிதம்பர சக்கரந் தானறி வாரிந்தச்
சீமையி லுள்ள பெரியோர்கள்;
சிதம்பர சக்கர மென்றால் அதற்குள்ளே
தெய்வத்தை யல்லோ அறியவேணும்

22. மனமு மதிய மில்லாவி டில்வழி
மாறுதல் சொல்லியே யென்ன செய்வாள்?
மனமு றுதியும் வைக்கவே ணும் பின்னும்
வாலை கிருபையுண் டாகவேணும்

23. இனிவெ ளியினிற் சொல்லா தேயெழில்
தீமட்டு திந்த வரி விழிக்கே
கனிமொ ழிச்சியீர் வாருங்கடி கொஞ்சங்
கருவைச் சொல்லுவேன் கேளுங்கடி.

24. ஊத்தைச் சடலமென் றெண்ணா தேயிதை
உப்பிட்ட பாண்டமென் றேண்ணாதே;
பார்த்த பேருக்கே ஊத்தையில் லையிதைப்
பார்த்துக்கொள் உன்ற னுடலுக்குள்ளே.

25. உச்சிக்கு நேராயுண் ணாவுக்கு மேல்நிதம்
வைத்த விளக்கும் எரியுதடி;
அச்சுள்ள விளக்கு வாலைய டிஅவி
யாம லெரியுது வாலைப்பெண்ணே!

26. எரியு தே அறு வீட்டினி லேயதில்
எண்ணெயில்லையமிழ் தண்ணீரில்லை;
தெரியுது போக வழியுமில் லைபாதை
சிக்குது சிக்குது வாலைப்பெண்ணே!

27. சிலம்பொ லியென்னக் கேட்டும டிமெத்த
சிக்குள்ள பாதை துடுக்கமடி;
வலம்புரி யச்சங்கமூது மடிமேலே
வாசியைப் பாரடி வாலைப்பெண்ணே!

28. வாசிப் பழக்க மறியவே ணுமற்று
மண்டல வீடுகள் கட்டவேணும்;
நாசி வழிக்கொண்டு யோகமும் வாசியும்
நாட்டத்தைப் பாரடி வாலைப்பெண்ணே!

29. முச்சுட ரான விளக்கினுள் ளேமூல
மண்டல வாசி வழக்கத்திலே
எச்சுட ராகி யந்தச் சுடர்வாலை
இவள் விட வேறில்லை வாலைப்பெண்ணே!

30. சூடாமல் வாலை யிருக்கிற தும்பரி
சித்த சிவனுக்குள் ளானதனால்
வீடாமல் வாசிப் பழக்கத்தைப் பாருநாம்
மேல்வீடு காணலாம் வாலைப்பெண்ணே!

31. மேல்வீடு கண்டவன் பாணியடி விண்ணில்
விளக்கில் நின்றவன் வாணியடி
தாய்வீடு கண்டவன் ஞானிய டிபரி
தாண்டிக் கொண்டான்பட் டாணியடி.

32. அத்தியி லேகரம் பத்தியி லேமனம்
புத்தியி லேநடு மத்தியிலே
நெற்றி சதாசிவ மென்றுசொன் னேனுன்றன்.
நிலைமையைப் பாரடி வாலைப்பெண்ணே!

33. அழுத்தி லேசொல்லஞ் செழுத்தி லேநானும்
வழுத்தி னேன்ஞானப் பழத்திலே
கழுத்தி லேமயேஸ்வரனு முண்டுகண்
கண்டு பாரடி வாலைப்பெண்ணே!

34. அஞ்சிலே பிஞ்சிலே வஞ்சிய ரேநிதம்
கொஞ்சி விளையாடும் வஞ்சியரே!
நெஞ்சிலே ருத்திரன் சூழிருப் பானவன்
நேருட னாமடி வாலைப்பெண்ணே!

35. தொந்தியி லேநடுப் பந்தியி லேதிடச்
சிந்தையிலே முந்தி யுன்றனுடன்
உந்தியில் விண்ணுவுந் தாமிருப் பாரிதை
உண்மையாய்ப் பாரடி வாலைப்பெண்ணே!

36. ஆலத்தி லேயிந்த ஞாலத்தி லேவருங்
காலத்தி லேயனு கூலத்திலே
மூலத்தி லேப்ரமன் தானிருந் துவாசி
முடுக்கிறான் பிண்டம் பிடிக்கிறானே.

37. தேருமுண்டு அஞ்நூறாம் ஆணியுண் டேஅதில்
தேவரு முண்டுசங் கீதமுண்டே
ஆருண்டு பாரடி வாலைத் தெய் வம்மதில்
அடக்கந் தானடி வாலைப்பெண்ணே!

38. ஒன்பது வாயில்கொள் கோட்டையு ண்டேஅதில்
உள்ளே நிலைக்கார ரஞ்சுபேராம்.
அன்புட னேபரி காரர்க ளாறுபேர்
அடக்கந் தானடி வாலைப்பெண்ணே!

39. இந்த விதத்திலே தேகத்திலே தெய்வம்
இருக்கையில் புத்திக்க றிக்கையினால்
சந்தோட வாலையைப் பாராமல் மனிதர்
சாகிற தேதடி வாலைப்பெண்ணே!

40. நகார திட்டிப்பே ஆனதனால் வீடு
வான வகார நயமாச்சு;
உகார முச்சி சிரசாச்சே இதை
உற்றுப் பாரடி வாலைப்பெண்ணே!

41. வகார மானதே ஓசையாச்சே அந்த
மகார மானது கர்ப்பமாச்சே
சிகார மானது மாய்கையாச்சே இதைத்
தெளிந்து பாரடி வாலைப் பெண்ணே!

42. ஓமென்ற அட்சரந் தானுமுண்டதற்குள்
ஊமை யெழுத்து மிருக்குதடி;
நாமிந்தெழுத்தை யறிந்து கொண்டே நாம் வினை
நாடிப் பாரடி வாலைப்பெண்ணே!

43. கட்டாத காளையைக் கட்டவேணுமாசை
வெட்ட வேணும்வாசி யொட்டவேணும்
எட்டாத கொம்பை வளைக்க வேணுங்காய
மென்றைக் கிருக்குமோ வாலைப் பெண்ணே!

44. இருந்த மார்க்கமாய்த் தானிருந்து வாசி
ஏற்காம லேதான டக்கவேணும்
திரிந்தே ஓடி யலைந்து வெந்துதேகம்
இறந்து போச்சுதே வாலைப்பெண்ணே!

45. பூத்த மலராலே பிஞ்சுமுண்டே அதில்
பூவில்லாப் பிஞ்சும் அனேகமுண்டு
மூத்த மகனாலே வாழ்வுமுண்டு மற்ற
மூன்று பேராலே அழிவுமுண்டு!

46. கற்புள்ள மாதர் குலம் வாழ்க நின்ற
கற்பை யளித்தவரே வாழ்க!
சிற்பரனைப் போற்றிக் கும்மியடி குரு
தற்பரனைப் போற்றிக் கும்மியடி

47. அஞ்சி னிலேரண்டழிந்ததில்லை யஞ்
சாறிலே யுநாலொழிந்ததில்லை;
பிஞ்சிலே பூவிலே துஞ்சுவதாம் அது
பேணிப் போடலாம் வாலைப் பெண்ணே!

48. கையில்லாக் குட்டையன் கட்டிக்கிட்டானிரு
காலில்லா நெட்டையன் மூட்டிக் கிட்டான்;
ஈயில்லாத் தேனெடுத் துண்டுவிட்டானது
இனிக்குதில்லை யேவாலைப்பெண்ணே!

49. மேலூரு கோட்டையக்கே ஆதர வாய்நன்றாய்
விளங்கு கன்னனூர்ப் பாதையிலே
காலூரு வம்பலம் விட்டதனாலது
கடு நடையடி வாலைப் பெண்ணே!

50. தொண்டையுள் முக்கோணக் கோட்டையி லேயிதில்
தொத்திக் கொடிமரம் நாட்டையிலே
சண்டை செய்து வந்தே ஓடிப்போனாள் கோட்டை
வெந்து தணாலாச்சு வாலைப் பெண்ணே!

51. ஆசை வலைக்குள் அகப்பட்டதும் வீடு
அப்போதே வெந்தே அழிந்திட்டதும்
பாச வலைவந்து மூடியதும் வாலை
பாதத்தைப் போற்றடி வாலைப்பெண்ணே!

52. அன்ன மிருக்குது மண்டபத்தில் விளை
யாடித் திரிந்ததே ஆண்புலியும்
இன்ன மிருக்குமே யஞ்சு கிளியவை
எட்டிப் பிடிக்குமே மூன்று கிளி;

53. தோப்பிலே மாங்குயில் கூப்பிடுதே புது
மாப்பிள்ளை தான் வந்து சாப்பிடவும்
ஏய்க்கு மிப்படி யஞ்சா றாந்தை
இருந்து விழிப்பது பாருங்கடி

54. மீனுமிருக்குது தூரணி யிலிதை
மேய்ந்து திரியுங் கலசாவல்;
தேனுமிருக்குது போரையிலே யுண்ணத்
தெவிட்டுத்தில்லையே வாலைப் பெண்ணே!

55. காகமிருக்குது கொம்பிலே தான் கத
சாவ லிருக்குது தெம்பிலேதான்;
பார்க்க வெகுதூர மில்லை யிதுஞானம்
பார்த்தால் தெரியுமே வாலைப் பெண்ணே!

56. கும்பிக் குளத்திலே யம்பல மாமந்தக்
குளக்க ருவூரில் சேறு மெத்த;
தெம்பிலிடைக் காட்டுப் பாதைகளாம் வந்து
சேர்ந்தா ராய்ந்து பார் வாலைப் பெண்ணே!

57. பண்டுமே ஆழக் கிணற்றுக்குள் ளேரண்டு
கெண்டையிருந்து பகட்டுதடி;
கண்டிருந்து மந்தக் காக்கையுமேயஞ்சி
கழுகு கொன்றது பாருங்கடி!

58. ஆற்றிலே யஞ்சு முதலைய டியரும்
புற்றிலே ரண்டு கரடியடி;
கூற்றனு மூன்று குருடான டி பாசங்
கொண்டு பிடிக்கிறான் வாலைப் பெண்ணே!

59. முட்டை யிடுகு தொருபற வை முட்டை
மோசம் பண்ணு தொருபறவை;
வட்டமிட்டாரூர் கண்ணியி லிரண்டு
மானுந் தவிக்குது வாலைப் பெண்ணே!

60. அட்டமாவின் வட்டம் பொட்டலி லேரண்டு
அம்புலி நிற்குது தேர்மேலே;
திட்டமாய் வந்து அடிக்குதில் லைதேகம்
செந்தண லானதே வாலைப் பெண்ணே!

61. முக்கோண வட்டக் கிணற்றுக்குள்ளே மூல
மண்டல வாசிப் பழக்கத்திலே
அக்கோண வட்டச் சக்கரத் தில்வாலை
அமர்ந்திருக்கிறாள் வாலைப் பெண்ணே!

62. இரண்டு காலாலொரு கோபுரமாம்நெடு
நாளா யிருந்தே அமிழ்ந்து போகும்;
கண்டபோது கோபுரமிருக்கும் வாலை
காணவு மெட்டாள் நிலைக்கவொட்டாள்.

63. அஞ்சு பூதத்தை யுண்டு பண்ணிக் கூட்டி
ஆராதாரத்தையுண்டு பண்ணிக்
கொஞ்சு பெண்ணாசை யுண்டு பண்ணிவாலை
கூட்டுகிறான் காலனை மாட்டுகிறாள்.

64. காலனைக் காலா லுதைத்தவளாம் வாலை
ஆலகாலவிட முண்டவளாம்;
மாளாச் செகத்தைப் படைத்த வளாமிந்த
மானுடன் கோட்டை இடித்தவளாம்.

65. மாதாவாய் வந்தே அமுதந்தந் தாள்மனை
யாட்டியாய் வந்த சுகங்கொடுத்தாள்
ஆதரவாகிய தங்கையானாள் நமக்
காசைக் கொழுந்தியு மாமியானாள்.

66. சிரித்து மெல்லப் புரமெரித் தாள்வாலை
செங்காட்டுச் செட்டியைத் தானுதைத்தாள்;
ஒருத்தியாகவே சூரர்தமை வென்றாள்
ஒற்றையாய்க் கஞ்சனைக் கொன்று விட்டாள்.

67. இப்படியல்லோ இவள் தொழி லாமிந்த
ஈனா மலடி கொடுஞ்சூலி;
மைப்படுங் கண்ணியர் கேளுங்கடி அந்த
வயசு வாலை திரிசூலி.

68. கத்தி பெரியதோ யுறை பெரிதோவிவள்
கண்ணு பெரிதோ முகம் பெரிதோ?
சத்தி பெரிதோ சிவம் பெரிதோ நீதான்
சற்றே சொல்லடி வாலைப் பெண்ணே!

69. அன்னம் பெரிதல்லால் தண்ணீர் பெரிதல்ல
அப்படி வாலை பெரிதானால்
பொன்னு பெரிதல்லால் வெள்ளி பெரிதல்ல
பொய்யாது சொல்கிறேன் கேளுங்கடி.

70. மாமிசமானா லெலும்புமுண்டு சதை
வாங்கி ஓடு கழன்றுவிடும்;
ஆமிச மிப்படிச் சத்தியென் றேவிளை
யாடிக் கும்மி அடியுங்கடி.

71. பண்டு முளைப்ப தரிசியே யானாலும்
விண்டுமி போனால் விளையாதென்று
கண்டு கொண்டு முன்னே அவ்வை சொன்னாளது
வுண்டோ வில்லையோ வாலைப் பெண்ணே!

72. மண்ணு மில்லாமலே விண்ணுமில்லை கொஞ்சம்
வாசமில்லாமலே பூவுமில்லை.
பெண்ணுமில்லாமலே யாணுமில் லையிது
பேணிப்பாரடி வாலைப் பெண்ணே!

73. நந்த வனத்திலே சோதியுண்டு நிலம்
நத்திய பேருக்கு நெல்லுமுண்டு
விந்தையாய் வாலையைப் பூசிக்க முன்னாளில்
விட்ட குறைவேணும் வாலைப்பெண்ணே!

74. வாலையைப் பூசிக்கச் சித்தரானார் வாலைக்
கொத்தாசை யாய்ச்சிவ கர்த்தரானார்;
வேலையைப் பார்த்தல்லோ கூலிவைத் தாரிந்த
விதந்தெரியுமோ வாலைப் பெண்ணே!

75. வாலைக்கு மேலான தெய்வமில்லைமானங்
காப்பது சேலைக்கு மேலுமில்லை;
பாலுக்கு மேலான பாக்கியமில்லைவாலைக்
கும்மிக்கு மேலான பாடலில்லை.

76. நாட்டத்தை கண்டா லறியலா குமந்த
நாலாறு வாசல் கடக்கலாகும்;
பூட்டைக் கதவைத் திறக்கலா கும்மிது
பொய்யல்ல மெய்யடி வாலைப் பெண்ணே!

77. ஆணும்பெண் ணும்கூடி யானத னாற்பிள்ளை
ஆச்சுதென் றேநீரும் பேசுகின்றீர்;
ஆணும் பெண்ணுங் கூடியானதல்லோபேதம்
அற்றொரு வித்தாச்சு வாலைப் பெண்ணே!

78. இன்றைக் கிருப்பதும் பொய்யல்ல வேவீடே
என் வாழ்க்கை யென்பதும் பொய்யல்லவே;
அன்றைக் கெழுத்தின் படிமுடியும் வாலை
ஆத்தாளைப் போற்றடி வாலைப் பெண்ணே!

79. வீணாசை கொண்டு திரியா தேயிது
மெய்யல்ல பொய்வாழ்வு பொய்க்கூடு
காணாத வாலையைக் கண்டுகொண்டாற் காட்சி
காணலா மாகாய மாளலாமே.

80. பெண்டாட்டி யாவதும் பொய்யல்லவோபெற்ற
பிள்ளைக ளாவதும் பொய்யல்லவோ?
கொண்டாட்ட மான தகப்பன்பொய் யேமுலை
கொடுத்த தாயும் நிசமா மோ?

81. தாயும் பெண் டாட்டியந் தான்சரி யேதன்யம்
தாமே யிருவருந் தாங்கொடுத்தார்;
காயும் பழமுஞ் சரியா மோஉன்றன்
கருத்தைப் பார்த்துக்கொள் வாலைப்பெண்ணே!

82. பெண்டாட்டி மந்தைமட்டும்வரு வாள்பெற்ற
பிள்ளை மசானக் கரையின் மட்டும்;
தெண்டாட்டுத் தர்மம் நடுவினி லேவந்து
சேர்ந்து பரகதி தான் கொடுக்கும்.

83. பாக்கிய மும்மகள் போக்கிய மும்ராச
போக்கிய மும்வந்த தானாக்கால்
சீக்கிரந் தருமஞ் செய்யவேண் டுங்கொஞ்சத்
திருப்பணிகள் முடிக்கவேண்டும்.

84. திருப்பணி களைமுடித்தோ ருஞ்செத்துஞ்
சாகாத பேரி லொருவரென்றும்
அருட்பொலிந்திடும் வேதத்தி லேயவை
அறிந்து சொன்னாளே வாலைப்பெண்ணே!

85. மெத்தை தனிலே படுத்திருந் துநாமும்
மெல்லிய ரோடு சிரிக்கும்போது
யுத்தகா லன்வந்து தான்பிடித் தால்நாமும்
செத்த சவமடி வாலைப்பெண்ணே!

86. ஏழை பனாதிக ளில்லையென் றாலவர்க்
கிருந்தா வன்னங் கொடுக்க வேண்டும்;
நாளையென் றுசொல்ல லாகா தேயென்று
நான்மறை வேத முழங்குதடி.

87. பஞ்சை பனாதி யடியாதே யந்தப்
பாவந் தொலைய முடியாதே;
தஞ்சமென் றோரைக் கெடுக்கா தேயார்க்கும்
வஞ்சனை செய்ய நினையாதே.

88. கண்டதுங் கேட்டதுங் சொல்லாதே கண்ணில்
காணாத வுத்தரம் விள்ளாதே;
பெண்டாட்டிக் குற்றது சொல்லாதே பெற்ற
பிள்ளைக் கிளப்பங் கொடுக்காதே.

89. சிவன்ற னடியாரை வேதிய ரைச்சில
சீர்புல ஞானப் பெரியோரை
மவுன் மாகவும் வையா தேயவர்
மனத்தை நோகவும் செய்யாதே.

90. வழக்க ழிவுகள் சொல்லா தேகற்பு
மங்கையர் மேல்மனம் வையாதே;
பழக்க வாசியைப் பார்த்துக்கொண் டுவாலை
பாதத்தைப் போற்றடி வாலைப்பெண்ணே!

91. கூடிய பொய்களைச் சொல்லாதே பொல்லாக்
கொலைக ளவுகள் செய்யாதே.
ஆடிய பாம்பை யடியா தேயிது
அறிவு தானடி வாலைப்பெண்ணே!

92. காரியனாகினும் வீரியம் பேசவும்
காணா தென்றவ்வை சொன்னாளே;
பாரினில் வம்புகள் செய்யா தேபுளிப்
பழம்போ லுதிர்ந்து விழுந்தானே.

93. காசார் கள்பகை செய்யா தேநடுக்
காட்டுப் புலிமுன்னே நில்லாதே;
தேசாந்திரங்களுஞ் செல்லா தேமாய்கைத்
தேவடி யாள்தனம் பண்ணாதே.

94. தன் வீடிருக்க அசல்வீடு போகாதே
தாயார் தகப்பனை வையாதே;
உன் வீட்டுக் குள்ளேயே யூக மிருக்கையில்
ஓடித் திரிகிறாய் வாலைப்பெண்ணே!

95. சாதி பேதங்கள் சொல்லுகி றீர்தெய்வம்
தானென் றொருவுடல் பேதமுண்டோ?
ஓதிய பாலதி லொன்றாகி யதிலே
உற்பத்தி நெய்தயிர் மோராச்சு

96. பாலோடு முண்டிடு பூனையு முண்டது
மேலாக காணவுங் காண்பதில்லை
மேலந்த வாசையைத் தள்ளிவிட்டுள்ளத்தில்
வேண்டிய பூசையைச் செய்திடுங்கள்.

97. கோழிக்கறு காலுண் டென்றுசொன் னேன் கிழக்
கூனிக்கு மூன்று  கா லென்றுசொன் னேன்;
கூனிக்கிரண் டெழுத் தென்றுசொன் னேன் முழுப்
பானைக்கு வாயில்லை யென்று சொன்னேன்.

98. ஆட்டுக் கிரண்டுகா லென்றுசொன் னேனம்
மானைக்குப் பானைக்கு நிற்குமேல் சூல்
மாட்டுக்குக் காலில்லை யென்றுசொன் னேன் கதை
வகையைச் சொல்லடி வாலைப்பெண்ணே!

99. கோயிலு மாடும் பறித்தவ னுங்கன்றிக்
கூற்று மேகற் றிருந்தவனும்
வாயில்லாக் குதிரை கண்டவ னுமாட்டு
வகை தெரியுமோ வாலைப் பெண்ணே!

100. இத்தனை சாத்திரந் தாம்படித் தோர்செத்தார்
என்றா லுகத்தோர் தாம்சிரிப்பார்;
செத்துப் போய்க் கூடத் கலக்கவேண் டுமவன்
தேவர்க ளுடனே சேரவேண்டும்.

101. உற்றது சொன்னக்கா லற்றது பொருந்தும்
உண்டோ உலகத்தி லவ்வைசொன்னாள்;
அற்றது பொருந்து முற்றது சொன்னவன்
அவனே குருவடி வாலைப்பெண்ணே!

102. பூரண நிற்கும் நிலையறி யான் வெகு
பொய்சொல்வான் கோடிமந் திரஞ்சொல்வான்
காரண குருஅ வனுமல் லவிவன்
காரிய குருபொ ருள்பறிப்பான்.

103. எல்லா மறிந்தவ ரென்றுசொல் லியிந்தப்
பூமியி லேமுழு ஞானியென்றே
உல்லாச மாக வயிறு பிழைக்கவே
ஓடித் திரிகிறார் வாலைப்பெண்ணே!

104. ஆதிவா லைபெரி தானா லும்மவள்
அக்காள் பெரிதோ சிவன் பெரிதோ!
நாதிவா லைபெரி தானா லும்அவள்
நாயக னல்ல சிவம்பெரிது.

105. ஆயுசு கொடுப்பாள் நீரிழிவு முதல்
அண்டாது மற்ற வியாதியெல்லாம்
பேயும் பறந்திடும் பில்லிவி னாடியில்
பத்தினி வாலைப்பெண் பேரைச் சொன்னால்

106. நித்திரை தன்னிலும் வீற்றிருப் பாளெந்த
நேரத்தி லும்வாலை முன்னிருப்பாள்;
சத்துரு வந்தாலும் தள்ளிவைப் பாள்வாலை
உற்றகா லனையுந் தானுதைப்பாள்.

107. பல்லாயிர ங்கோடி யண்டமு தல்பதி
னான்கு புவனமும் மூர்த்திமுதல்
எல்லாந் தானாய்ப் படைத்தவ ளாம்வாலை
எள்ளுக்கு ளெண்ணெய்போல நின்றவளாம்.

108. தேசம் புகழ்ந்திடும் வாலைக்கும் மித்தமிழ்
செய்ய எனக்குப தேசஞ்செய்தாள்
நேசவான் வீரப் பெருமாள் குருசாமி
நீள் பதம் போற்றிக்கொண் டாடுங்கடி;

109. ஆறு படைப்புகள் வீடு கடைசூத்ர
அஞ்செழுத் துக்கும் வகையறிந்து
கூறு முயர்வல வேந்த்ரன் துரைவள்ளல்
கொற்றவன் வாழக்கொண் டாடுங்கடி!

110. ஆடுங்கள் பெண்டுக ளெல்லோ ருமந்த
அன்பான கொங்கணர் சொன்ன தமிழ்
பாடுங்கள் சித்தர் களெல்லோ ரும்வாலை
பரத்தைப் போற்றிக் கொண்டாடுங்கடி

111. சித்தர்கள் வாழி சிவன்வா ழிமுனி
தேவர்கள் வாழி ரிடிவாழி
பத்தர்கள் வாழி பதம்வர் ழிகுரு
பாரதி வாலைப்பெண் வாழியவே!

ஞான ரத்தினக் குறவஞ்சி

காப்பு

தரவு கொச்சகம்

பொன்னுலகு பொருந்துமனப்
பொருளறியத் தனமறிய
மின்னுலகில் மெய்ஞ்ஞானம்
விளங்குற வஞ்சிதனை
உன்னாமற் றன்னினைவின்
உன்னி யுதிப் பொருநான் காய்த்
தன்னிறையைத் தன்னினை வாய்த்
தரிப்பதுவே காப்பாமே.

கண்ணிகள்

1. ஆதிக்கு முன்னம நாதிய மென்னடி சிங்கி?
அந்தக் கருக்குழி முந்த இருளறை சிங்கா!

2. ஆதியாய் வந்த அரும்பொரு ளேதடி சிங்கி?
சோதியி லாதி சொரூபா யெழுந்தது சிங்கா!

3. சோதியி லாதி சொரூபமான தெப்படி சிங்கி! அது
வேதமாம் முப்பொரு ளொன்றாய் முடிந்தது சிங்கா!

4. முப்பொரு ளென்றுநீ முன் சொன்ன தாரடி சிங்கி! அவர்
அப்பனு மாயிர மாதியாம் நாமடா சிங்கா!

5. எப்படி யுலகில் இப்படி யுருவானோம் சிங்கி! அது
அப்பன் தன் னட்புக்கு ஒப்பிய தாயாலே சிங்கா!

6. பராப ரத்தினிற் பஞ்சவன் னமேது சிங்கி! அது
வேராகித் தூரான விந்து நிறமடா சிங்கா!

7. ஒன்றுக்குள் ஐவர்கள் உண்டான தெப்படி சிங்கி! அது
ஒன்றோடே ஒன்றாக ஓடி இணைந்தது சிங்கா!

8. மூலக் குகைக்குள்ளே முச்சுட ரேதடி சிங்கி! அது
நாதத்தி லைம்பூதம் நன்பா யுதித்தது சிங்கா!

9. மூலக் குகையெனுங் கோட்டைக் கரசர் யார்சிங்கி அது
முப்பொருள் ஒன்றாய் முடிந்த நினைவடா சிங்கா!

10. மூலக்கி ழங்கு முளைத்திடம் எவ்விடஞ் சிங்கி-அது
நாதத்தி லான நடுநிலை யல்லவோ சிங்கா!

11. முன்னே முளையாய் முளைத்திடம் எவ்விடஞ் சிங்கி அது
மூளைமு னையிரு கண்ணிக ளல்லவோ சிங்கா!

12. முன்னே யுருவாய் முடிந்திட மெவ்விடம் சிங்கி!-அது
பெண்ணாணு மாகப் பிறந்த தலமடா சிங்கா!

13.இந்த வுடலுக்கு வேரென்ன தூரென்ன சிங்கி!-அது
இந்த வுடலுக் குயிராதி மூலமே சிங்கா!

14. இந்த வுடலுக் குயிர்வந்த தெப்படி சிங்கி!-அது
தொந்தி நடுக்குழி தொப்பூழ் வழியடா சிங்கா!

15. இந்த உடலுக் குயிரெங்கே நின்றது சிங்கி!-அது
அந்தர மாயண்டமாக்கொடி யல்லவோ சிங்கா!

16. இந்த வுடற்கனி எந்தக் கொடிக்கனி சிங்கி!-அது
முந்திய கொப்பூழு மாக்கொடி யல்லவோ சிங்கா!

17. மாக்கொடி என்பதை மானிடர் என் சொன்னார் சிங்கி
மட்டிலடங்காத மாகலி மாவடா சிங்கா!

18. எந்த வழியினால் வந்தோ முலகினில் சிங்கி!-அது
எல்லா முடிந்த பொருள்வழி யாமடா சிங்கா!

19. முன்னே அறிவால் அறிவகை என்னடி சிங்கி!-அது
முன் சுடர் மூன்று முடலுயி ராத்துமா சிங்கா!

20. பின்னே ரறிவர்க ளொன்றான தெப்படி சிங்கி!-அது
பேதகமற்ற பெருவெளி யானது சிங்கா!

21. ஆசைகொண் டுநம்மை யாட்டுவா ராரடி சிங்கி!-அது
அக்கினி வாயுநீர் மண்ணின் மகிமையே சிங்கா!

22. ஆசைபா சப்பலன் அனுபோகம் ஆரடி சிங்கி!-அது
அங்கம் பொருந்திய பங்குமன் அல்லவோ சிங்கா!

23. தன்னை அறியுந் தலமேது சொல்லடி சிங்கி!-அது
கண்ணிடை யான நடுநிலை யல்லவோ சிங்கா!

24. என்ன விதமாகத் தன்னை யறிவது சிங்கி!-அது
தன்னவன் றாய்தந்தை யாகிநா மானது சிங்கா!

25. இறையை அறிவதிங் கெப்படிச் சொல்லடி சிங்கி அது
இறையெங்கு நின்றாடுந் தன்நினை வாகுமே சிங்கா!

6. தன்னுள் விளங்குந் தவமென்ன சொல்லடி சிங்கி!-அது
தன்னை மறந்து தவத்தி லிருப்பது சிங்கா!

27. என்ன விதமாகத் தன்னை மறப்பது சிங்கி!-அது
ஒன்றைப் பொருந்தி யொடுங்கியிருப்பது சிங்கா!

28. என்ன விதமாக ஒன்றைப் பொருந்தலாம் சிங்கி!-அது
எல்லா மறந்து இருளா யிருப்பது சிங்கா!

29. ஒன்றென்று சொன்ன உயிர்நிலை என்னடி சிங்கி!-அது
உன்னா லுதிப்பல முன்னால் நினைவடா சிங்கா!

30. கன்னி யெழுந்து கலந்திடம் எவ்விடஞ் சிங்கி!-சில
உன்னியெழுந்த வயிர்நிலை யல்லவோ சிங்கா!

31. எங்கும் பரந்த பெரும் பொருளென்னடி சிங்கி!-அது
அங்கிங்கு மெங்குமாய்க் கண்ட பெருவெளி சிங்கா!

32. அண்ணிணு மெண்ணும் அழியாப் பொருளென்ன சிங்கி!- இரு
கண்ணையு மூட இருளழி யாப்பொருள் சிங்கா!

33. ஆங்கார வுடலுக்கு ஆணியா னென்னடி சிங்கி!-அது
ஓங்கார மூலத்தின் உள்ளொளி யல்லவோ சிங்கா!

34. ஆணியாய் வந்த அரும்பெரு ளென்னடி சிங்கி!-முன்
தோணிய சற்குரு முதனாம மல்லவோ சிங்கா!

35. இந்தப் பொருள்வந்த தெந்த வழியடி சிங்கி!-அது
அந்தக் கதிர்மதி வந்த வழியடா! சிங்கா!

36. கத்த னொளிவு கலந்திட மெவ்விடம் சிங்கி! -வழி
அத்தன் நடனந்தா னாடிய தற்பரஞ் சிங்கா!

37. உத்தமப் பொருளுக்கு உயிரெழுத் தென்னடி சிங்கி!- அது
நச்சரவாடும் நடுநிலை யல்லவோ சிங்கா!

38. எட்டெழுத் தாக எழுந்தெழுத் தென்னடி சிங்கி!-அது
மட்டி லடங்கா வடிவட்ட கோணமே சிங்கா!

39. அஞ்செழுத் தாக அமைந்தெழுத் தென்னடி சிங்கி!- அது
அஞ்சும் பொருந்திய ஆகாய வட்டமே சிங்கா!

40. அன்பத்தோ ரட்சரம் அறியநீ சொல்லடி சிங்கி!-அது
வஞ்ச மகார நடுச்சுழி மூன்றுமே சிங்கா!

41. கற்பக வாசி கலந்திடம் எவ்விடம் சிங்கி! - அது
உற்பன மூலத்தி னுள்ளொளி யல்லவோ சிங்கா!

42. சத்தம் பிறந்திடுஞ் சற்குரு வேதடி சிங்கி!-அது
உற்ற சுவாசம் உயிர்நிலை யல்லவோ சிங்கா!

43. கண்டு தொழுஞ்சிவ காரண மேதடி சிங்கி! - நம்மை
உண்டு படுத்திய வுள்ளொளியானதே சிங்கா!

44. எப்படிக் கண்டே இறையை வணங்கலாம் சிங்கி!-அது
நட்புடன் இரண்டு நடுநிலை காண்பது சிங்கா!

45. நடுநிலை யானைத நாடுவதெப்படி சிங்கி!-அது
நாட்டந்தேட்ட மோட்ட மாட்டமொன்றா யினால் சிங்கா!

46. தேட்டமு நாலுந் திருந்துவ தெப்படி சிங்கி!-அது
திருவைப் பொருந்தி ஒருமித் திருப்பதே சிங்கா!

47. ஒருமித் திருக்கின்ற ஓரிட மெவ்விடம் சிங்கி!-அது
ஒன்றா மிரவும் பகலும் உதிப்பிடம் சிங்கா!

48. இரவும் பகலுமொன் றானது மெவ்விடம் சிங்கி!-அது
எப்போது மிருளா யிருப்பது மூளையே சிங்கா!

49. இரவும் பகலும் பிறப்பிட மெவ்விடம் சிங்கி!-அது
இருளி லுதித்துன்னி வந்தத டிமூலம் சிங்கா!

50. இரவும் பகலும் மெழுந்திட மெவ்விடம் சிங்கி!-அது
ஏகாந்த உன்னல்வந் தேறிய தாமரை சிங்கா!

51. இரவும் பகலும் பிறந்திட மெவ்விடம் சிங்கி!-அது
எழுந்தறு கோண மிடம்வலம் வாசியே சிங்கா!

52. இரவும் பகலும் நின்றாடிய தெவ்விடம் சிங்கி!-அது
எழுந்து நின்றாடுஞ் சுழுமுனை மண்டலம் சிங்கா!

53. இரவும் பகலு மிருப்பிட மெவ்விடம் சிங்கி!-அது
ஈராறு மோடிய வோரான நான்கடா சிங்கா!

54. இரவும் பகலு முதிப்பிட மெவ்விடம் சிங்கி!-அது
ஏறுமெட் டங்குதல் மிருவிழி நடுநிலை சிங்கா!

55. இரவும் பகலுமென் றென்னத்தைச் சொல்லலாம் சிங்கி-அது
இரவு பகலிடை பிங்கலை வாசியே சிங்கா!

56. இடைகலை பிங்கலை என்னத்தைச் சொல்லலாம் சிங்கி அது
இடைகலை சந்திரன் பிங்கலை சூரியன் சிங்கா!

57. என்னத்தைச் சொல்லலாம் சந்திரன் சூரியன் சிங்கி-அது
கலையும் பொருந்து நடுச்சுழு முனையே சிங்கா!

58. சந்திரன் சூரியன் ஒன்றான தெவ்விடம் சிங்கி!-அது
கலையும் பொருந்து நடுச்சுழு முனையே சிங்கா!

59. என்னத்தி லேபால னேறிநின் றாடுது சிங்கி-அது
உன்னுக்குள் வாசி நடனப் புரவிமேற் சிங்கா!

60. என்ன விதமாய் எடுத்துநின் றாடலாம் சிங்கி!-அது
உன்னுக்குள் வாசி நடனப் புரவிமேற் சிங்கா!

61. மாற்றிப் பிடிக்க மருந்தென்ன சொல்லடி சிங்கி!-அது
மாளாமல் மாண்டு மறைந்து இருப்பதே சிங்கா!

62. அட்ட கசங்கள் அறிந்திட மெவ்விடம் சிங்கி!-அது
எட்டு விதமா யெழுதும் பலனடா சிங்கா!

63. உற்றஞா னப்பொருளுத்தியாய்ச் சொன்னதார் சிங்கி!-அது
உத்தமர் பீருமுகம்ம துரைத்தது சிங்கா!