குழந்தைகள் தூய்மையானவர்கள். கல்வி முறையில் உள்ள தவறு, வழிகாட்டுதல்களால் மட்டுமே, அவர்கள் மாற்று பாதைகளைத் தேடுகிறார்கள். மாணவர்கள் தன்னலமற்றவர்கள் மற்றும் புனிதமானவர்கள். வீட்டில் பெற்றோர்களும் பள்ளிகளில் ஆசிரியர்களும் அவர்களை சரியாக வழிநடத்த வேண்டும். பெற்றோர்கள் தங்கள் குழந்தைகள் மீது அன்பு வைத்திருப்பது இயற்கையானது, ஆனால் அது வரம்புகளுக்குள் இருக்க வேண்டும். பெற்றோர்கள் எப்போதும் தங்கள் குழந்தைகளின் செயல்பாடுகளை கவனமாகக் கவனிக்க வேண்டும். 

இன்றைய பெற்றோருக்கே சரியான செயல்பாடு எது என்றால் என்னவென்று தெரியாது. அவர்கள் குழந்தைகளை எப்படி வழிநடத்த முடியும்? அதிக சுதந்திரம் உள்ளது. ஆம், சுதந்திரம் விரும்பத்தக்கது. என்ன வகையான சுதந்திரம்? ‘ஞானத்தின் முடிவு சுதந்திரம். கலாச்சாரத்தின் முழுமை. அறிவின் முடிவு அன்பு. கல்வியின் முடிவு பண்பு.’ ஆம், இந்த வகையான சுதந்திரம் நிச்சயமாகப் பின்பற்றத் தகுந்தது. ஆனால் குழந்தைகளுக்கு அவர்கள் விரும்பியபடி செயல்பட சுதந்திரம் அளிப்பதன் மூலம், அதிகாலை 1 அல்லது 2 மணிக்கு வீடு திரும்ப அனுமதிப்பதன் மூலம், அவர்கள் இருக்கும் இடத்தைப் பற்றி கேள்வி கேட்காமல், பெற்றோர்கள் அவர்களை முற்றிலுமாக அழிக்கிறார்கள். மாணவர்களுக்கு தங்கள் செயல்பாடுகள் பற்றிய ஒழுக்கம்இல்லை. இருப்பினும், இது முற்றிலும் அவர்களின் தவறு அல்ல. இது பெற்றோர்களால் நிர்ணயிக்கப்பட்ட மோசமான கொள்கைகளால் ஏற்படுகிறது. அவர்கள் காட்டும் அதிகப்படியான அன்பு குழந்தைகளை தவறான பாதைக்கு அழைத்து செல்கிறது.இவ்வாறு பகவான் சத்யசாய்பாபா உறுதியாகவும் அன்பாகவும், இன்று நமக்கு விளக்குகிறார்.