இந்நிலையில் பொருள் தீர்ந்தது. பொருள் கொடுக்க முடியாத வர்களிடம் கெஞ்சிக் கூத்தாடி மன்னிப்பு கேட்டார். அவர்களில், ஒருவரைத் தவிர அனைவரும் மன்னித்து ஏற்றனர். தன்னை மன்னிக்காத அவரிடம், இயால் எவ்வளவோ கெஞ்சினார். “என்னிடம் கொள்ளையடித்ததில் சிறிதளவாவது திருப்பிக் கொடுத்தால் தான் மன்னிப்பேன்” என்று அந்த மனிதர் கண்டிப்புடன் தெரிவித்தார்.  “என்னிடம் பணம் ஒன்றுமில்லையே,” என இயால்  கெஞ்ச,  “அப்படியானால் கைப்பிடி மண்ணை எடுத்தாவது என் பையில் போடும்,”என அந்த நபர் சொல்ல, இயாலும் அப்படியே செய்தார். அந்த நபர் சட்டைப் பையில் கையை விட்டார். அதற்குள் இருந்த மண் பொன்னாக மாறியிருந்தது. இதைக் கண்டு ஆச்சரியப்பட்ட அந்த நபர், “உமது பாவமன்னிப்பு அல்லாஹ்வால் ஒப்புக்கொள்ளப்பட்டிருக்க வேண்டும்.  ஏனெனில் வேதத்தில் “யாருடைய பாவ மன்னிப்பு கபூல் ஆயிற்றோ (ஏற்கப்பட்டதோ) அவர் மண்ணைஅள்ளிக் கொடுத்தாலும் அவை பொன்னாகி விடும்” என்று சொல்லப்பட்டிருப்பதை பார்த்திருக்கிறேன்,” என்றார்.

« முந்தைய

அடுத்து »